مشترکان برق مجانی چگونه شناسایی می‌شوند؟
صنعت برق طی ۴۰ سال اخیر به‌طور متوسط با ۷.۱ درصد رشد مصرف روبه رو بود که بالاترین میزان در مقایسه با متوسط جهانی است و پاسخگویی به چنین رشدی نیازمند دو برابر شدن تاسیسات نیروگاهی، خطوط و پست‌ها و اختصاص سالانه نزدیک به ۱۰۰ هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری است که از نظر منابع امکان پذیر نیست، هر چند به لحاظ فنی از توانمندی لازم برخورداریم.
از سوی دیگر محدودیت منابع انرژی موضوع مهمتر است به‌طوری‌که سال گذشته محدودیت سوخت گاز که سوخت اصلی نیروگاه‌ها محسوب می‌شود، صنعت برق را به استفاده از ۱۰ میلیارد لیتر گازوییل به ارزش ۴ تا ۵ میلیارد دلار مجبور ساخت و این میزان نیروگاه‌هاست. این در شرایطی است که هر ۳ کیلووات ساعت کاهش مصرف برق با صرفه‌جویی در مصرف یک لیتر گازوییل برابراست، ۳۳ درصد انرژی در بخش خانگی مصرف می شد و این بخش سهم ۵۰ درصدی در پیک نیز دارد لذا سرمایه گذاری در بخش خانگی را در هر دو بخش پیک و انرژی حایز اهمیت است.
در همین راستا و برای تشویق مشترکان به مصرف بهینه طرح برق امید در دستور کار قرار گرفته است که طبق گفته مصطفی رجبی مشهدی (سخنگوی صنعت برق کشور) مصرف ماهانه مشترکان مبنای بهره مندی آنان از تخفیف صددرصدی بهای برق خواهد بود و ما برای آگاهی مشترکان از طریق ارسال پیامک اقدام خواهیم کرد به طوری که مشترکان پرمصرف نیز از میزان مصارف آگاه خواهند شد. وی با بیان اینکه این طرح در ادامه سایر اقدامات مدیریت بار بود که توسط صنعت برق اجرا می شود، اضافه کرد: تا پیش از این شرایط و برنامه ها به گونه ای بود که هرچه نیاز مصرف وجود داشت، برای پاسخگویی به آن نیروگاه ساخته می شد، اما اکنون مدیریت عرضه و تقاضا به صورت توأمان پیگیری می شود به این معنا که اکنون مقداری از مصرف هم مدیریت و میزان سرمایه گذاری ها در این حوزه بهینه می شود و از این پس پاسخگویی به این نیاز مصرف، به اندازه ای تقاضای مدیریت شده خواهد بود.
رجبی مشهدی خاطرنشان کرد: سالانه حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان برای توسعه تاسیسات صنعت برق و پاسخگویی به نیاز روبه رشد مصرف برق سرمایه گذاری می شود که انتظار داریم با اجرای این طرح مقداری از میزان سرمایه گذاری های مورد نیاز در حوزه های مختلف صنعت برق کاسته شود.
سخنگوی صنعت برق درپاسخ به این پرسش که آیا این تضمینی وجود دارد که این طرح توسط دولت بعدی نیز اجرا شود یا خیر گفت: برق امید، طرحی اقتصادی است و جنبه سیاسی ندارد و با توجه به نامطلوب بودن شاخص شدت انرژی در کشور، همه دولت ها به دنبال بهینه سازی مصرف انرژی بوده و هستند.